خدایا روزگارم را می بینی که چه بی صدا باید در خود بشکنم
می بینی که چه بی صدا باید اشک هایم را در بالشم فرو برم و خفه کنم.
تازه این اولین قدم است
چقدر تنهایم
آدم ها چقدر راحت همدیگر را نادیده می گیرند
وچقدر راحت وجود و احساس دیگری را له می کنند
خدایا مرا ببخش که گاهی تورا....
تنها امیدم برای این زندگی وجود توست
هرگز تنهایم مگذار.
موجودی به نام (زن)از دیدگاه نظامی گنجوی
آدمک ... برای تویی که می شناختمت
این شعرها دیگر برای هیچکس نیست...
12416 بازدید
7 بازدید امروز
2 بازدید دیروز
26 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian